Ah...!

Ah...!
tam da güvendiğim yerden vuruldum.  _Hç_


ey Dost! öldürdün beni
sen hala ölmedin mi?        _Hç_


şimdi ''güvenim'' mi ölen
yoksa içimdeki ''sen'' mi...?
                                       _Hç_


özün ile sözün bir olmayınca
ben sana nasıl güveneyim ey Dost!
                                          _Hç_

özgürlüğün olduğu yerde
suçlar ve suçlular kol gezer dikkat et
ey insan olmaya/kalmaya niyetli kişi
kendine güvenli sınırlar çiz,kendini koru!
                                                                     _Hç_



taşlanarak öldürüleceğini bile bile kim
-ben insan değilim!- deme cesaretini gösterebilir ki bize?
hiç kimse!                                                        _Hç_

Dost'a Aşk ile

Varsın yok değilsin, sade hamsın henüz pişmemişsin
Aşk şarabından içip kendinden geçmemişsin ey Dost!           _Hç_


sevdayı bölüşmek bizim harcımız değilmiş zira
dostluğumuz baki kalsın derim ben ey Dost!                        _Hç_


Dost deyince özlem endişe gelir boğazıma düğümlenir durur
gönül seslenir sar Dost'u sar çok sev diye
akıl yolunu şaşırmış biçare almış gitmiş başını deli divane...   _Hç_


Ah Güzel Dost bazı şeyler bizim ötemizde bizden öte bilirsin
çok düşünme dua et sevgi ile...                                           _Hç_

Dost'a hasret duyar bu viran gönül bir gülüşün
bir bakışın bir tutam kokun gönder ister ey Dost ey Dost !    _Hç_

neden susuyor Dost nedir çekincen?
Allah'ın bildiğini ben gibi kuldan saklamak niye ?                   _Hç_


gönlümün yakın aklımın uzak dur dediği
Dost ey Dost!                                                                   _Hç_


kokunu  bir kuşun kanadına saklayıp da
bana gönder bensiz yad ellere gideceksen eğer ey Dost!         _Hç_