Ya senin amacın neydi bu yaşam koşusunda ,ya aradıkların ,ararken buldukların...
Yaşamın bizlere sunduğu tüm varlık oyuncaklarına rağmen her yalnız kalışında sen de yokluğun buzdan yakıcılığını ruhunun derinliklerinde hissettin mi benim gibi.Benim gibi sen de küfrettin mi aramızda hiç var olmamış adalet terazisine ve hep zulmedenden yana vurulan adalet tokmağına lanetler yağdırdın mı...
Ölümsüz ama bu öldüresiye kin hangi asırdan kalma mirastır biz insanoğlunun arasında,bu savaşlar,yıkımlar,
kıyımlar,tecavüzler,işkenceler...Ah insanlık ve kanunlarıyla kanunsuzlukları görmezden gelen devlet Ana neredesin? Ölü müsün diri misin?Hala ayrılıklara,aşklara,ihanetlere ağlayanlar var aramızda kör gözleri ile kendilerini gören daima benlik aynalarında.Oysa ki gerçek gözyaşları barışta sokakta,savaşta meydanda ölen öldürülen babasına, kardeşine, eşine ağlayan bir çocuğun gözlerinde yüreğinde kanıyor,coşuyor akıyor...
.jpg)
Ya senin düşlerin,gülüşlerin...Kimliksiz insan,toprağına ektiğin huzur tohumlarını ne zaman biçeceksin?
Barışa uçan ak güvercinim neredesin? Hangi savaş ürkütüp kaçırdı seni bu vadilerden,hangi çığlıklar kanatlarından vurdu seni ses ver söyle bize yoksa hiç gelmeyecek misin?
Ya senin ellerin nerede çocuk,toprak kokan ellerin.Saçların savrulur rüzgarda bir dağın yamacında hayvanların başında çoban çocuk ,şehirdeki çocuğun selamını getirdim sana...Biz büyüyünce savaşmayalım çocuk,hayvanlar özgür ama beraber nasıl yaşıyorsa biz de beraber ve özgür kardeşçe yaşayalım çocuk ama sevgiyle tutuşsun yüreklerimiz.Gözlerimiz gelecek güzel günler için ışıldasın umutla.Huzurlu topraklarımız olsun üzerinde yürüyeceğimiz,seveceğimiz,sevişeceğimiz topraklarımız olsun çocuk,gel tut elimi,söz ver bana hadi
birlikte ve el ele kardeşçe bu dünyayı biz değiştireceğiz...
H.ÇAYIR
İstanbul-2013
