türlü işkenceler ve katliamlar yapıldı.Bunu da kilise emriyle yaptılar üstelik de...
Oysaki kadın ne bir eşya ne bir köle ne tarla ne de bir cadı idi.O güzelin, güzelliğin ,huzurun ve aşkın büyülü bahçesiydi. Peygamberin dilinde erkeğine emanet edilmiş nazlı bir gelincik çiçeğiydi.Dosttu, kimi zaman bir kardeş kimi zaman anne/baba kimi zaman bir yoldaştı,dinlemediler kıymet bilmediler.
Sözcüklerin gücünü beyninden alıyordu kadın.İletişimi kuvvetliydi,ayrıntıları irdeler,haksızlığa direnir,sözünü esirgemezdi,bilmek isterdi öğrenmek ,okumak...Okutmadılar kızları davarların peşine verdiler dağlara taşlara.
Tutmadılar ailede ergen olmadan daha el oğluna zorla gelin ettiler,çocuk gelinler...
Kadın kısmı okuyup da ne olacak diyen adam, evlenip de hanımını hastaneye götürdüğünde kadın hekim sorar oldu hani kız kısmı okuyup ne olacaktı ya ne oldu?...
Sonra takdir edildi,sevildi.Öğretmen oldu,doktor,mühendis ,avukat...Erkeğin bulunduğu her sektörde boy göstermeye başladı üstelik de başarılıydı ,detaycı ve çalışkandı.Ademoğlu bu duruma şaşkındı.
Her şey olabilmek kadar bir anda hiçbir şey olabiliyordu erkeğin gözünde kadın.Düşüncede ve sözde seste ikna edilmeyen kadın dövülerek sövülerek tekmelenerek hakaret edilerek tecavüz edilerek ve nihayetinde öldürülerek ya da katledilerek sindirildi, susturuldu ,yenildi ,yok edildi.Ne diyeydi bunca kin ve öfke, bu zavallı duruş ,bu tükeniş ademoğlunda.
Yazık ki erkek ,emanete hıyanet etti, kadınına kızına azap etti çağlar boyunca,yine de sürüp gidiyor bu kin.Hiç mi tükenmez bu şiddet bu öfke ne yapmadık da böyle oldu dünya , ya da nerede hata yaptık biz insanlık?
(Hç). 2013
