Zor Adam
kayıp bir
ruhla
tek elle tutunuyorsun hayata
ümitlerini yitirmiş
çarelerini tüketmiş
histerik bir nöbet gibi
uyanıyorsun her sabaha
kapılar kapanmış sertçe
ve bir bir o ağlamaklı yüzüne
dar gelmiş o kırılgan çocuk yüreğine
zor adam bedenin...
_Hç_