Ah...!

Ah...!
tam da güvendiğim yerden vuruldum.  _Hç_


ey Dost! öldürdün beni
sen hala ölmedin mi?        _Hç_


şimdi ''güvenim'' mi ölen
yoksa içimdeki ''sen'' mi...?
                                       _Hç_


özün ile sözün bir olmayınca
ben sana nasıl güveneyim ey Dost!
                                          _Hç_

özgürlüğün olduğu yerde
suçlar ve suçlular kol gezer dikkat et
ey insan olmaya/kalmaya niyetli kişi
kendine güvenli sınırlar çiz,kendini koru!
                                                                     _Hç_



taşlanarak öldürüleceğini bile bile kim
-ben insan değilim!- deme cesaretini gösterebilir ki bize?
hiç kimse!                                                        _Hç_

Dost'a Aşk ile

Varsın yok değilsin, sade hamsın henüz pişmemişsin
Aşk şarabından içip kendinden geçmemişsin ey Dost!           _Hç_


sevdayı bölüşmek bizim harcımız değilmiş zira
dostluğumuz baki kalsın derim ben ey Dost!                        _Hç_


Dost deyince özlem endişe gelir boğazıma düğümlenir durur
gönül seslenir sar Dost'u sar çok sev diye
akıl yolunu şaşırmış biçare almış gitmiş başını deli divane...   _Hç_


Ah Güzel Dost bazı şeyler bizim ötemizde bizden öte bilirsin
çok düşünme dua et sevgi ile...                                           _Hç_

Dost'a hasret duyar bu viran gönül bir gülüşün
bir bakışın bir tutam kokun gönder ister ey Dost ey Dost !    _Hç_

neden susuyor Dost nedir çekincen?
Allah'ın bildiğini ben gibi kuldan saklamak niye ?                   _Hç_


gönlümün yakın aklımın uzak dur dediği
Dost ey Dost!                                                                   _Hç_


kokunu  bir kuşun kanadına saklayıp da
bana gönder bensiz yad ellere gideceksen eğer ey Dost!         _Hç_

Gerçekten Düşlere

belki de sana ihtiyacım vardı 
belki degil hem de çok!...            _Hç_



eğer siz insansanız ben değilim
eğer ben insansam siz nesiniz? .. _Hç_



bu dünya adil değil
insan kötülükten yana
bu dünya bana göre değil 
benim kalbim sevgi ve iyilikten yana... _Hç_ 



ey vaktimi alan değer verdiklerim
en büyük hatamsınız bilin istedim!    _Hç_



bir mezarlıktır dünya
üzerinde ruhsuz cesetlerin gezindiği... _Hç_



ah hangi acıya teslim olmalı bu yürek
şahidim ol  ey zaman
insanların elinde nasıl da oyuncak oluverdik! _Hç_



güvenin olmadığı yerde insanı sevmem doğayı hayvanları severim zaten daima ben. _Hç_



bu dünya benim dünyam değil güvenmek yok sevgi yok
hiç yaşanılası değil... _Hç_



ne yürümek ne ateş görmüyor gözüm
istemiyor hiçbir şey gönlüm... _Hç_



bazıları ne kadar da rahat öylece bir adım yaklaşır sana bir şeyler fısıldar inanırsın sonra kahkahalarla koşarak uzaklaşır..._Hç_



savuruyorum hoyratça tüm sahipsiz hislerimi
dilsiz kelimelerimi
artık hiçbir şeye ihtiyacım yok
ilahi aşktan başka! _Hç_



ben benden eksilmişim dost ne katabilir neyi yeniden inşa edebilirsin ki yüreğimin sevda şehri savaşta kana bulanmış meydan yeri_Hç_

Çocuk Bilir

O daha ne bilsin sizin adına savaş dediğiniz vahşeti
para için toprak için insanları öldüren caniliklerinizi
yıkımı kıyımı ölümü acıyı özlemi kayboluşu kaybedişi ne bilsin
bahanelerinizde anlamlar bulamaz çözemez daha insan olmadığınızı

çünkü bilir çocuk insan nedir
insan annedir babadır kardeştir dayıdır amcadır dededir ninedir komşudur komşunun çocuğudur
insan dosttur sevgidir şefkattir paylaşmaktır güvenmektir elini uzatmak yardım etmektir
çünkü çocuk bilir insan nedir..    _Hç_